-
1 Μύες
Μῦςmouse: masc nom /voc pl -
2 μύες
μύε̄ς, μύωclose: pres ind act 2nd sg (doric)μύωclose: imperf ind act 2nd sg (homeric ionic)μῦςmouse: masc nom /voc plμῦςmouse: masc voc pl -
3 мышца
-ы θ.μυς, μούσκουλο•сердечная мышца το μυοκάρδιο•
плечевая мышца ανελκυτήρας ωμοπλάτης•
двухглавая мышца δικέφαλος μυς•
сгибающие -ы οι καμπτήρες μύες•
вращающие -ы οι περιστροφικοί μύες•
-ы рук οι μύες των χεριών.
-
4 μῦς
Aμῠός Cratin.53
, Alc.Com.22; acc.μῦν Arcesil. 1
D.; voc.μῦ AP11.391
(Lucill.); nom. pl. μύες [ῠ] Ar.Ach. 762, Anaxandr.41.61 (anap.), μῦες dub. in Epich.44, alsoμῦς Antiph.193
, Herod.3.76; acc. pl. μύας [ῠ] Epich.42.5, Posidipp.14,μῦς Hdt.2.141
, Philyll.13; dat. pl. μῡσί Hdn.Gr.2.642, μῠσί ([etym.] ν) Batr.174, 178, al.:— mouse or rat, Batr. 173, etc.: sg. in collect. sense,οὐδὲ τὸμ μῦν ἑτοιμάζονται θηρεύειν PCair.Zen.300.17
(iii B. C.); μ. ἀρουραῖος literally the field-mouse, but prob. hamster, Cricetus vulgaris, Hdt. l. c.; prov., μ. πίττης γεύεται, of one who tempted by some apparent good finds himself in inextricable difficulties, 'burn one's fingers', 'catch a Tartar', D. 50.26;μῦς.. γεύμεθα πίσσας Theoc.14.51
; ὅκως χώρης οἱ μῦς ὁμοίως τὸν σίδηρον τρώγουσιν, i. e. for lack of food, Herod. l. c., cf. Antig. Car. ap. St.Byz. s.v. Γύαρος; κατὰ μυὸς ὄλεθρον, of a lingering death, Philem.211, Men.219, cf. Herod.5.68 (s. v. l.), Ael.NA12.10; μ. λευκός a lewd person, Philem.126.II a shell-fish, mussel, A.Fr.34, Philyll. l. c., Arist.HA 547b11 (s. v. l.), al., prob. in PCair.Zen.82.11 (iii B. C.).III a large kind of whale, Arist.HA 519a23 (s. v. l.); but μ. θαλάττιος file-fish, Balistes capriscus, = Lat. mus marinus, Ael. NA9.41, cf. Diph.Siph. ap. Ath.8.355f, Marc.Sid.30, Opp.H.1.174; μ. θ. prob. sea-water mussel, Heraclid.Tar. ap. Ath.3.120d. -
5 ὄστρεον
A oyster; the proper [dialect] Att. form is ὄστρειον (ὄστρεια.. ἔλεγον οἱ ἀρχαῖοι Ath.3.92e
, cf. Moer.p.285 P. (who recommends ὀστρία [pron. full] [ῑ] wrongly), Phot., etc.), and this is required by the metre in the earlier Poets,κόγχοι, μύες, κὤστρεια A.Fr.34
;ὄστρεια συμμεμυκότα Epich.42
( ὄστρεα codd. Ath.);πίννῃσι καὶ ὀστρείοισιν ὁμοίη Cratin.8
;πίνναι, λεπάδες, μύες, ὄστρεια Anaxandr.41.61
(anap.); while ὄστρεον is used in late [dialect] Ep., Matro Conv.16, Nic.Fr.83, and is found in Pap., PCair.Zen.82.13 (iii B. C.), POxy.738.5 (i A. D.):—the readings vary in Pl. (v. infr. III), as in Arist., cf. HA 490b10, 525a20: generally, of all bivalves, ib. 525a20, 528a1, Fr. 304, Gal.12.345.III purple pigment, prob. that produced by the murex, cf. Arist.HA 548a12;ὄστρεον μόνον ἐπιφέρειν Pl.Cra. 424d
;ὀστρείῳ ἐναληλιμμένος Id.R. 420c
;τὰ σώματα ἐκέχριντο ὀστρείῳ Callix.2
: ὄστρεα· τὰ κογχύλια, Αάκωνες ἄνθος, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὄστρεον
-
6 lacertus [1]
1. lacertus, ī, m., gew. Plur. lacertī = μύες, die Muskeln, I) im allg.: 1) eig.: corpora... et colorata et astricta et lacertis expressa sunt, Quint.: lacertos exercitatio expressit, Quint.; vgl. Spalding Quint. 8. prooem. § 19. – 2) im Bilde, v. der Kraft der Rede, in Lysia sunt lacerti, Cic.: carnis plus habet, minus lacertorum, v. Äschines, Quint. – II) insbes., 1) die Muskeln des Oberarms, der muskulöse, kräftige, starke Oberarm, von der Schulter bis zum Ellbogen, Lucr. u. Ov.: brachia quoque et lacertos auro colunt, Curt.: oft für den ganzen Arm, puellares lacerti, Sen. rhet.: Milo Crotoniates nobilitatus ex lateribus et lacertis suis, Cic.: lacertis colla complecti, Ov.: lacertum excutere, schwingen, zum Ausholen ausstrecken, Ov. u. Sen. – 2) im Bilde, v. der Kraft des Redners, a quo cum amentatas hastas acceperit, ipse eas oratoris lacertis viribusque torquebit, Cic. de or. 1, 242. – u. v. starken Arm des Herrschers, Hor. ep. 2, 2, 48. Flor. prooem. § 8. – übtr., an den Bienen, aptant lacertos, Verg. georg. 4, 74. – an Bäumen, validis accisa lacertis, Sil. 10, 532. – meton., der Wurf, Schlag eines kräftigen Armes, Sil. 1, 262; 16, 562.
-
7 μασητήρ
-
8 επιχεω
(fut. ἐπιχεύσω, aor. 1 ἐπέχεα; эп. aor. 1 ἐπέχευα, inf. aor. ἐπιχεῦαι) тж. med.1) наливать(χερσὴν ὕδωρ Hom.; ὕδωρ ψυχρὸν ἐπί τι Arst.; ἄκρατον Plut.)
ἐ. τινος Anth. и ἐπιχεῖσθαι ἄκρατόν τινος Theocr. — наливать (себе) вина в честь кого-л., пить за чьё-л. здоровье2) вливать, доливать, добавлять(οἴνῳ ὕδωρ Xen., Arst.)
3) заливать4) испускать, издавать(θρῆνον πολύφαμον Pind.)
ἐ. τῶν βλασφημιῶν Luc. — осыпать ругательствами5) насылать, наводить(ἀνέμων ἀϋτμένα, ὕπνον τινί Hom. - in tmesi)
ὅ νῦν ἡμῖν ἐπικεχυμένος λόγος Plat. — рассуждение, которым мы теперь заняты;τοσούτων πραγμάτων ἐπικεχυμένων Polyb. — ввиду такого наплыва дел6) сыпать, бросать во множестве(δούρατα Hom. - in tmesi)
7) med. насыпать, наваливать, нагромождать(χυτέν γαῖαν, πολλέν ὕλην, σῆμα Hom. - in tmesi)
8) med.-pass. разливаться, расплываться, растекаться(ἰλὺς ἐπιχυθεῖσα Xen.)
; перен. разбегаться, рассыпаться, рассеиваться(νῆας ἀνὰ γλαφυράς Hom.; πλῆθος ἐπιχυθέν Plut.)
τοῖσι ἐναντίοισι ἐπιχυθέντες μύες Her. — напавшее на противников множество мышей -
9 напряжённый
Русско-греческий словарь научных и технических терминов > напряжённый
-
10 θωρακικός
η, ό[ν] анат. грудной;θωρακικοί μύες — грудное мышцы
-
11 lacertus
1. lacertus, ī, m., gew. Plur. lacertī = μύες, die Muskeln, I) im allg.: 1) eig.: corpora... et colorata et astricta et lacertis expressa sunt, Quint.: lacertos exercitatio expressit, Quint.; vgl. Spalding Quint. 8. prooem. § 19. – 2) im Bilde, v. der Kraft der Rede, in Lysia sunt lacerti, Cic.: carnis plus habet, minus lacertorum, v. Äschines, Quint. – II) insbes., 1) die Muskeln des Oberarms, der muskulöse, kräftige, starke Oberarm, von der Schulter bis zum Ellbogen, Lucr. u. Ov.: brachia quoque et lacertos auro colunt, Curt.: oft für den ganzen Arm, puellares lacerti, Sen. rhet.: Milo Crotoniates nobilitatus ex lateribus et lacertis suis, Cic.: lacertis colla complecti, Ov.: lacertum excutere, schwingen, zum Ausholen ausstrecken, Ov. u. Sen. – 2) im Bilde, v. der Kraft des Redners, a quo cum amentatas hastas acceperit, ipse eas oratoris lacertis viribusque torquebit, Cic. de or. 1, 242. – u. v. starken Arm des Herrschers, Hor. ep. 2, 2, 48. Flor. prooem. § 8. – übtr., an den Bienen, aptant lacertos, Verg. georg. 4, 74. – an Bäumen, validis accisa lacertis, Sil. 10, 532. – meton., der Wurf, Schlag eines kräftigen Armes, Sil. 1, 262; 16, 562.————————2. lacertus, ī, m. = lacerta, I) die Eidechse, Verg. ecl. 2, 9 u. georg. 4, 13. Plin. 8, 141. – II) ein der Makrele ähnlicher Seefisch, der Stöcker, Cels. 2, 18. p. 65, 21 D. Colum. 8, 17, 12. Plin. 32, 146 u. 149. Mart. 10, 48, 11. Iuven. 14, 131.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lacertus
-
12 грудной
επ.στηθικός, θωρακικός•-ая клетка ο θώρακας•
-ая полость θωρακική κοιλότητα•
-ые мышцы θωρακικοί μύες (στερνώνες)•
-ая чахотка φυματίωση των πνευμόνων•
грудной возраст βρεφική ηλικία•
грудной ребенок βρέφος, βυζανιάρικο.
εκφρ.грудной голос – βαθιά φωνή•- ия жаба – παλ. στηθάγχη. -
13 жидкий
επ., βρ: -док, -дка, -дко; жиже.1. υγρός• ρευστός•-ие тела υγρά σώματα•
-ое топливо υγρό καύσιμο•
-ое состояние υγρή κατάσταση•
-ое мыло ρευστό σαπούνι.
2. υδαρής, νερουλός•жидкий суп νερουλή σούπα, νερομπούλι.
3. αραιός, άπυκνος, σποραδικός•-ие волосы αραιά μαλλιά.
4. (για ήχους) χαμηλός, αδύνατος.5. μαλακός, μαλθακός•-ие мускулы μαλακοί μύες.
|| ισχνός, λεπτός. || ασταθής.6. μτφ. μη εμπεριστατωμένος, φτωχός στο περιεχόμενο. -
14 мускулистость
-и θ.η ύπαρξη μυών, μυώνων οι μύες, οι μυών ες. -
15 напряжённый
επ. από μτχ.1. τεταμένος• εντατικός τεντωμένος•-ое внимание η τεταμένη προσοχή•
напряжённый труд εντατική δουλειά•
-ые международные отношения τεταμένες διεθνείς σχέσεις•
-ое ожидание αγωνιώδης Ιαναμονή•
-ые мышцы τεταμένοι μύες•
-ая борьбе, εντατικός αγώνας.
2. προσποιητός, αφύσικος•-ая улыбка προσποιητό χαμόγελο•
напряжённый голос αφύσικη φωνή•
-ая поза κόρδωμα, ποζάρισμα.
-
16 εὐθώρηξ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθώρηξ
-
17 καταθήγω
A sharpen, whet, ἐν βύβλοισι καταθήξετ' ὀδόντα (sc. μύες) AP6.303 ([place name] Aristo); = παροξύνω, Hsch.: [dialect] Dor. [tense] aor. inf. κατθᾶξαι, = παρακονῆσαι, μεθύσαι, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταθήγω
-
18 κατεπιγάστριος
κατεπι-γάστριος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατεπιγάστριος
-
19 λοξός
A slanting, crosswise, Hp.Off.11; λοξή (sc. γραμμή), ἡ, a cross-line, E.Fr.382.9; λοξὰ βαίνειν, of a crab, Babr.109.1;λ. ὄφις Call.Epigr.26
; ὁ λ. κύκλος the ecliptic, Arist.Metaph. 1071a16, Cleanth.Stoic.1.112, Arat.527, Gem.5.51, Cleom.1.4, Ptol.Alm.1.8 (withoutκύκλος Plot.5.8.7
); of the milky way, Gem.5.68;τῶν ἀστέρων λ. γίνεται φορά Arist.Mete. 342a27
;λ. δρόμος Diog.Oen.8
;λ. πορείας σχῆμα Plu.Phoc.2
; λ. φάλαγξ, a phalanx of which one wing is in advance of the other, Ascl.Tact.10.1, Onos.21.8, Ael.Tact.30.3; λ. ζῴδια, i.e. λοξῶς ἀνατέλλοντα, Heph.Astr.3.1; οἱ λ. μύες the oblique abdominal muscles, Gal.2.518, al.; λ. τῇ θέσει πρός τι at an acute angle to it, Thphr.Sens.73, cf. Arist.Mu. 393b15. Adv. -ξῶς, τὰ λοξὰ [ἐπιδεῖν] Hp.l.c.2 of suspicious looks, λοξὸν ὄμμασιν βλέπειν τινά look askance at one, Anacr.75.1;λοξὸν ὀφθαλμοῖς ὁρᾶν Sol.34
;ὄμμασι λοξὰ βλέποισα Theoc.20.13
;λοξῷ ὄμματι ἰδεῖν A.R.4.475
; οὔπω Ζεὺς αὐχένα λοξὸν ἔχει Zeus has not yet turned his neck aside, i.e. withdrawn his favour, Tyrt.11.2; but αὐχένα λοξὸν ἔχει, of a slave, as type of dishonesty, Thgn.536: hence metaph., mistrustful, suspicious, in Adv. [comp] Comp. - ότερον, ἔχειν πρός τινα Plb.4.86.8
.3 of language, indirect, ambiguous, esp. of oracles, Lyc.14, 1467, Luc. Alex.10; λοξὰ ἀποκρίνασθαι Id.D Deor.16.1; ἐν τοῖς χρησμοῖς λ., of Apollo, Id.JTr.28. (Cf. λέχριος.) -
20 μεσοπλεύριος
μεσο-πλεύριος, ον,A between the ribs: μ. μύες intercostal muscles, Gal.2.498; μεσοπλεύριον, τό, part between the ribs, Ruf. ap. Orib.8.24.65: more freq. in pl., Id.Onom.93, Gal.8.77, Poll. 2.167 (v.l. μεσόπλευρα).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μεσοπλεύριος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
μύες — Όργανα με βασική τους ιδιότητα τη συστολή, δηλαδή την ικανότητα να κονταίνουν και, χάρη σ’ αυτή, να προκαλούν κινήσεις των τμημάτων του σώματος στα οποία προσφύονται· εκτός της κινητικής τους δραστηριότητας, οι μ. συμμετέχουν στον μεταβολισμό του … Dictionary of Greek
Μύες — Μῦς mouse masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύες — μύε̄ς , μύω close pres ind act 2nd sg (doric) μύω close imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) μῦς mouse masc nom/voc pl μῦς mouse masc voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακούσιοι ή λείοι μύες — Κατηγορία μυών που σχηματίζουν τα εσωτερικά όργανα και εκτελούν τις φυσικές λειτουργίες … Dictionary of Greek
μυς — Βλ. λ. μύες. * * * (I) ο (ΑΜ μῡς, υός, Α σπαν. και ως θηλ.) 1. ονομασία τρωκτικών θηλαστικών, ποντίκι, ποντικός (α. «μῡς ἀρουραῑος» ο ποντικός τών αγρών, ο αρουραίος β. «οἱ δὲ τῶν Περσών μάγοι τοὺς μῡς ἀπεκτίννυσαν», Πλούτ.) 2. ανατ. ο μυς τού… … Dictionary of Greek
πτηνά — Τάξη σπονδυλωτών ιδιαίτερα προσαρμοσμένων για την πτήση εξαιτίας της μετατροπής των μπροστινών άκρων σε φτερούγες. Τα π. είναι ζώα ομοιόθερμα, δηλαδή με σταθερή θερμοκρασία του σώματος, κατά μέσο όρο υψηλότερη από τη θερμοκρασία των θηλαστικών.… … Dictionary of Greek
μάτι — Το αισθητήριο όργανο της όρασης, με το οποίο γίνεται αντιληπτό το φως, το σχήμα και το χρώμα των φωτιζόμενων αντικειμένων. Ο άνθρωπος φέρει δύο οφθαλμικούς βολβούς, οι οποίοι καταλαμβάνουν τις οφθαλμικές κόγχες. Έχουν χαρακτηριστικό σφαιροειδές… … Dictionary of Greek
πολιομυελίτιδα — Νόσος λοιμώδης, η οποία οφείλεται σε ιό που προκαλεί φλεγμονή και καταστροφή της φαιάς ουσίας των μπροστινών κεράτων του νωτιαίου μυελού και έχει ως αποτέλεσμα την παράλυση και την ατροφία των εξαρτώμενων μυών. Από τους διάφορους ορολογικούς… … Dictionary of Greek
βραχίονας — Στον όρο αυτό αντιστοιχούν γενικά οι ανατομικές περιοχές του κυρίως β., του αγκώνα και του αντιβραχίονα, που μαζί με τον ώμο, τον καρπό και το ακράχερο αποτελούν το άνω άκρο. Στον κυρίως β., ο σκελετός του οποίου αποτελείται από το βραχιόνιο οστό … Dictionary of Greek
προσαγωγός — ό / προσαγωγός, όν, ΝΑ [προσάγω] νεοελλ. 1. αυτός που πλησιάζει ένα πράγμα προς κάτι άλλο («προσαγωγοί μύες» [ανατ.] μύες που φέρνουν ένα τμήμα τού σώματος προς το μέσο επίπεδο ή προς τον άξονα ενός άκρου και, ειδικότερα, τρεις ισχυροί μύες τού… … Dictionary of Greek
σκαληνός — ή, ό / σκαληνός, ή, όν, ΝΑ, θηλ. και ός, Α 1. άνισος, ασύμμετρος, ανισοσκελής 2. φρ. α) «σκαληνό(ν) τρίγωνο(ν)» τρίγωνο που έχει και τις τρεις πλευρές του άνισες β) «σκαληνοί μύες» τρεις μύες τής πλάγιας τραχηλικής χώρας, ο πρόσθιος, ο μέσος και… … Dictionary of Greek